We hebben zomaar een huis gekocht....

We hebben het gewoon gedaan.... We hebben eigenlijk compleet onverwacht een huis gekocht... Ik, die het liefst overal zekerheid en controle over wil hebben, heb afgelopen vrijdag getekend voor een geweldig huis, dat hemelsbreed 200 meter van ons huidige huis staat!

Eigenlijk is manlief de schuldige, hij had een tijdje geleden een leuk, maar heel oud huisje te koop zien staan en had daar allerlei heel enthousiaste ideeën over. Nadeel was dat het eigenlijk eerst helemaal plat moest, voordeel was de tuin die zo goed als aan de duinen grenst en waar je behoorlijk wat privacy hebt. Hoewel we ons eigen huis helemaal verbouwd hebben naar onze wensen en het op een heel mooi plekje staat, blijft het een middenwoning waar je te maken hebt met buren. Aan de ene kant hebben we buren wonen, die goeie vrienden zijn geworden en waar we al jaren mee op wintersport gaan, aan de andere kant wonen sinds enige jaren buren waarmee we al menige discussies over geluidsoverlast hebben gevoerd. Ook de tuinen grenzen natuurlijk aan elkaar, waardoor een beetje buitenprivacy eigenlijk het enige is, wat we op dit moment missen.

Het oude huisje zou echt een tien-jaren-plan worden, dus dat is het niet geworden. Hoewel ik al maanden niet meer op Funda.nl heb gekeken, werd ik toch nieuwsgierig en ben ik weer eens gaan kijken. En toen kwamen we ons nieuwe huis tegen! Een mooie twee-onder-1-kap met garage en een tuin van 150 m2 met veel privacy... Eigenlijk hadden we helemaal geen verhuisplannen, maar dit huis bleef in ons hoofd zitten, dus na enige dagen toch maar contact opgenomen met de makelaar voor een bezichtiging. Toen we over de drempel stapten, wisten we het eigenlijk al... wat een heerlijk huis! Na een tweede en derde bezichtiging hebben we de knoop doorgehakt en een bod gedaan en afgelopen vrijdag hebben we onze handtekening onder het koopcontract gezet. In eerste instantie hebben we een bod gedaan met o.a. het voorbehoud van verkoop eigen huis, maar omdat er nog een stel met een bod kwam onder ditzelfde voorbehoud, hebben wij besloten om dit te laten vallen, zodat wij uiteindelijk de kopers werden.
Vanavond komt onze hypotheekadviseur langs om alle benodigde documenten voor de hypotheekaanvraag op te halen, zodat hopelijk eind volgende week alles rond is.

Ondertussen hebben we natuurlijk ook ons huis in de verkoop gegooid, vanaf afgelopen vrijdag staat deze op Funda.nl. De afgelopen twee weken hebben we vreselijk ons best gedaan om alles spik en span te maken, dus het ziet er nu pico bello uit. A.s. woensdag zou de eerste bezichtiging plaatsvinden, maar helaas heb ik net een berichtje gekregen van de makelaar waarin hij liet weten dat deze niet doorgaat, omdat deze mevrouw de buurt niet zo bijzonder vond. Nu maar hopen dat er snel een aantal bezichtigingen gepland worden, ik vind het best wel spannend....

Kerstmarkt Dortmund, wat een gezelligheid!

Al jaren gaan m'n vriendin en ik in december een paar dagen naar een leuke Kerstmarkt in Duitsland of België. Heerlijk een paar dagen alleen maar aan jezelf denken, we kijken er elk jaar weer enorm naar uit! 9 jaar geleden gingen we in 1 dag op en neer naar Düsseldorf, een paar jaar later plakten we er een nachtje aan vast en de laatste jaren gaan we meestal op donderdagochtend weg en komen we zaterdagavond weer thuis.

Dit jaar was de 9e keer dat we op pad gingen, de reis ging dit keer naar Dortmund. Donderdagochtend stapten we hier om 7.07 (!!) op de trein naar Amsterdam, waar we over moesten stappen op de Hispeed naar Duisburg. Helaas had deze wat vertraging, waardoor we onze aansluiting in Duisburg net misten, maar uiteindelijk waren we rond half 12 in Dortmund. 

Dit keer hadden we voor het eerst een hotel in het centrum, dus het was de deur uit, de straat over en we stonden midden op 1 van de 9 Kerstmarkten. Hoewel we al heel wat Duitse plaatsen hebben aangedaan (Düsseldorf, Aken, Münster, Oberhausen, Keulen) durf ik toch wel te zeggen dat de Kerstmarkt in Dortmund met stip is binnengekomen op nr 1! Zoveel gezelligheid, zoveel leuke winkels en de Reibekuchen waren hier echt het allerlekkerst!! 

Donderdag konden we niet direct in ons hotel terecht, dus hebben we onze bagage (zoals gewoonlijk weer veel te veel :-)) achtergelaten en zijn we gaan shoppen. Rond een uur of drie terug naar het hotel om in te checken en onze kamer te inspecteren.... Niets mis mee! Even een uurtje languit gegaan, we zijn tenslotte geen 18 meer, en daarna door naar de Kerstmarkt, die in het donker veel sfeervoller is dan in het zonlicht. Gegeten, gedronken en gelachen en rond een uur of 10 weer terug naar het hotel. Nog even borrel gedronken in de hotelbar en om 11 uur ging het licht uit.

De volgende ochtend gebruik gemaakt van het heerlijke, uitgebreide ontbijtbuffet en daarna weer op naar het centrum. Weer heerlijk lopen slenteren, glühweintje hier, warme chocomel daar en rond een uur of 4 terug naar het hotel, waar we gebruik hebben gemaakt van de sauna. 

's Avonds toch nog even snel de Kerstmarkt over voordat we terecht kwamen in de Route 99 aan de overkant van ons hotel. Een echte ouderwetse voetbalkroeg met (vanzelfsprekend) een hoog gehalte aan Duitse mannen. Aan de bar contact gemaakt met de cocktailmannen, die ons regelmatig de overblijfselen uit de shaker inschonken... Geen idee wat ik allemaal heb gedronken, maar het was errug lekker! Uiteindelijk rolden we om een uur of 2 naar de overkant na een supergezellige avond.

De volgende ochtend een klein beetje uitgeslapen, onze spullen gepakt en de laatste inkopen gedaan. Om twee uur werden we bij ons hotel opgepikt door een taxi en waren we uiteindelijk, moe maar voldaan, om kwart over 6 weer thuis. Dortmund is echt een aanrader als je op zoek bent naar een weekendje Kerstmarkt!!

Joehoe, de WAAT box is weer binnen!!

Zo leuk, die WAAT box! Elke maand weer een kadootje voor mezelf (en voor m'n dochter natuurlijk). We hebben een aantal maanden de Glossybox ontvangen en sinds een maand of 3 zijn we geabonneerd op de WAAT box.

Deze keer zaten er weer 5 leuke producten in, ben deze keer helemaal blij met de lipgloss van Rimmel, heerlijk! 

Ik denk dat ik de concealer brush niet echt zal gebruiken, maar de Footner voetencreme en de Glam'Eyes Duo Eyeshadow ga ik zeker uitproberen. De nail art stickers en de Maybelline Popstick Lipbalm zijn al in beslag genomen door m'n dochter, dus bijna alles heeft een plekje in onze makeuptasjes gevonden!

Gezeur om een verwijsbriefje....

Ik ben niet snel geïrriteerd, maar na een telefoongesprek met de assistente van de huisarts bereikte ik echt bijna m'n kookpunt...
Het zit zo... Een jaar of 4 geleden heb ik me door laten verwijzen naar de dermatoloog omdat ik een rozig plekje tussen m'n borsten had, wat maar niet wegging. Nadat een biopt van dit plekje op kweek was gezet, kreeg ik het nieuws dat dit een basaalcelcarcinoom was, de minst kwaadaardige vorm van huidkanker. Wel even schrikken, maar nadat dit plekje operatief verwijderd is, is er alleen nog een klein litteken achtergebleven. Helaas moest ik 1,5 jaar later nogmaals onder het mes, omdat er zo'n zelfde plekje in m'n hals zat. Hoewel het een vorm van huidkanker is, die niet of nauwelijks uitzaait en niet levensbedreigend is, zorg ik sindsdien dat ik een dagcrème gebruik met een beschermingsfactor, maak ik geen gebruik meer van de zonnebank en hou ik m'n huid goed in de gaten. Begin vorig jaar ben ik nog een keer langs geweest voor een plekje net onder m'n haargrens, maar dit kon gelukkig behandeld worden met stikstof.
Nu heb ik al een hele tijd een bruinrood plekje op m'n linkerwang, dat ik niet helemaal vertrouw. Ik heb het idee dat het langzamerhand groter wordt, dus vorige week heb ik de dermatoloog gebeld voor een afspraak. Omdat ik de afgelopen jaren de afspraak rechtstreeks met de poli heb gemaakt, zonder een verwijsbrief van de huisarts, heb ik deze weg nu weer bewandeld. In tegenstelling tot de voorgaande keren kon ik nu snel terecht, a.s. vrijdagmiddag werd ik op de poli Dermatologie verwacht. Omdat het langer dan een jaar geleden is dat ik daar ben geweest, moest ik wel een verwijsbriefje meebrengen. Ik dacht dat dit niet zo'n probleem moest zijn, maar dat bleek het helaas wel... Misschien een beetje naïef, maar volgens mij staat er in mijn dossier dat ik al twee keer geopereerd ben aan huidkanker; is het dan heel gek dat ik dacht ik via de telefoon aan kon geven dat ik graag een verwijsbriefje op wilde komen halen? Dit ging dus mooi niet door, van de assistente kreeg ik te horen dat "de dokter graag zelf even wil kijken". Oke dan, vooruit maar, maar helaas was dat deze week niet meer mogelijk. Ook niet nadat ik uitgelegd had dat ik al een afspraak had staan, maar "die moest ik dan maar verplaatsen". Echt, hoe bureaucratisch?? Ik snap dat de gezondheidszorg zich aan regeltjes moet houden, maar ik wil sowieso naar de dermatoloog, ook al zegt m'n huisarts dat het niet nodig is (ben nog even vergeten te vermelden dat de huisarts het eerste plekje verkeerd heeft ingeschat, kon volgens haar geen kwaad...). Nu moet ik volgende week donderdag voor de huisarts verschijnen en kan ik halverwege januari pas bij de dermatoloog terecht. Geen wereldramp, maar ik ga volgende week toch eens een hartig woordje praten met de huisarts!!

Aftellen.... en opnieuw beginnen!

Nog twee werkdagen te gaan, dan neem ik echt afscheid van m'n huidige collega's en ga ik aan een nieuwe uitdaging beginnen. Sinds ruim 2,5 jaar werk ik op de afdeling verkoop binnendienst van een bedrijf dat kunststof tubes produceert voor cosmetica-, food en industriële producten. Daarvoor heb ik bijna 20 jaar in de zuivelsector gewerkt, maar toen ik de 40 naderde en toch ook wel eens wat anders wilde, ben ik bij dit bedrijf terecht gekomen. Hoewel ik hier binnen  ben gekomen met de taak om de afdeling verkoop binnendienst op te zetten, heb ik op heel veel stoeltjes gezeten. Van het boeken van facturen tot het verzorgen van de personeelsadministratie, overal mocht ik me mee bemoeien, heerlijk! Ondertussen zijn er voor al deze werkzaamheden nieuwe collega's binnengehaald en is het bedrijf enorm gegroeid. Een hele goede zaak natuurlijk, maar ik mis m.n. het (internationale) klantencontact, wat de verkopers hier allemaal zelf willen doen en ik kon m'n voldoening niet meer halen uit m'n huidige werkzaamheden.
Eind oktober werd ik gebeld door Bert, die ik begin dit jaar heb ontmoet tijdens een Nieuwjaarsborrel bij kennissen van ons en die een (familie)bedrijf runt in het veredelen van allerlei soorten zaden. Tijdens de borrel hebben we heerlijk zitten kletsen over onze werkzaamheden en liet hij doorschemeren dat hij ook graag iemand als ik in zijn bedrijf zou willen hebben. Helaas was het bedrijf er op dat moment niet klaar voor, maar omdat m.n. de export de laatste tijd enorm is gegroeid, vroeg hij me in dit telefoongesprek of ik misschien een keer een kop koffie wilde komen drinken.
Van het een kwam het ander, er werd me een ontzettend leuke baan aangeboden waar ik na een aantal goeie gesprekken volmondig JA op heb gezegd. Hoewel ik vreselijk veel zin heb om volgende week aan m'n nieuwe baan te beginnen, ben ik een enorme muts als het aankomt op afscheid nemen. Ik zie al dagen op tegen woensdagmiddag als ik m'n sleutels e.d. in moet leveren, maar wie A zegt.... Hoe groot was dan ook m'n verbazing toen ik vanmiddag vlak voordat ik wegging, gebeld werd door één van m'n collega's met het verzoek om even naar de kantine te komen. Nietsvermoedend liep ik met m'n vuile kopjes de kantine in, waar al m'n collega's in het donker bij elkaar zaten.... Na de "SURPRISE" kreeg ik kado's, dikke zoenen en werd ik door iedereen bedankt voor de afgelopen 2,5 jaar. Ik val niet zo snel stil, maar toen stond ik toch even met m'n mond vol tanden.... Zou bijna gaan twijfelen... Bedankt lieve collega's!!!

Isoleren die handel!

Om maar met de deur in huis te vallen... dit is onze slaapkamer zoals-ie er vanochtend uit zag. Helemaal blij mee, moet nog wel het een en ander aan gebeuren, maar vloer, plafond en muren kunnen voorlopig nog een aantal jaar mee.
Op dit moment ziet onze slaapkamer er zo uit:

Op zich ook best een leuk dessin, maar we gooien hier toch nog maar wat gipsplaten en een leuk behangetje tegenaan :-). 
Waarom hieraan beginnen, zou je denken? Oorzaak van deze kleine "verbouwing" is het feit dat we nogal luidruchtige buren hebben. Aangezien we in een middenwoning uit de jaren '50 wonen, zijn de vloeren nog van hout en van geluidsisolatie hadden ze in die tijd nog helemaal niet gehoord. Tot een jaar of 5 geleden was dit helemaal geen probleem; aan de linkerkant hebben we buren, waar we een warme band mee opgebouwd hebben en waar we jaarlijks mee op wintersport gaan en aan de rechterkant woonde een buurvrouw op leeftijd, die alleen de radio op 10 had staan als de batterijen van d'r gehoorapparaat leeg waren. Maar ja, oudere mensen worden nog ouder en op een bepaald moment werd het voor haar verstandiger om naar een aanleunwoning te verhuizen. Toen begon de "ellende"..... een verbouwing die ruim een jaar geduurd heeft, kleine kinderen die veel meer herrie maken dan een dame op leeftijd en een compleet andere kijk op wat normaal is tijdens een verbouwing en wat vooral niet. Maar goed, je krijgt er mee te maken en probeert er het beste van te maken. Na ruim 5 jaar lang op vooral zaterdagochtend (te) vroeg wakker te worden door mensen, die de trap op en af racen (op klompen volgens mij!) en de deuren niet dicht doen, maar dicht gooien, was vooral manlief het zat. Uit ervaring weten we dat praten niet werkt, dus dan maar een complete voorzetwand tegen de muur. Zometeen de gipsplaten er tegenaan, hopelijk kunnen we morgenochtend wat langer blijven liggen!!

Zomaar een vrije donderdag....

Wat kan dat toch heerlijk zijn, zo'n onverwachte vrije dag! Op dit moment ben ik aan het afronden bij m'n huidige werkgever om op 2 december a.s. te beginnen bij m'n nieuwe werkgever. Ik heb nog wat vrije dagen staan, maar omdat ik m'n werk netjes over wil dragen, hebben we besproken dat ik in principe werk tot eind november en m'n vrije dagen uitbetaald worden. Ik werk op maandag, dinsdag en woensdag de hele dag en donderdag alleen 's ochtends.
Omdat de overdracht van m'n werkzaamheden zeer voorspoedig verloopt en ik gistermiddag m'n best moest doen om mezelf bezig te houden tot ik naar huis mocht, heb ik mezelf vandaag op een vrije dag getrakteerd. Heerlijk! Vanochtend gelijk met m'n dochter uit bed gestapt en toen zij naar school vertrokken was, heb ik me uitgeleefd in de woon- en badkamer. Daarna boodschappen gedaan, een bakkie koffie gedronken bij m'n ouders en vanaf half 11 lag de dag nog helemaal voor me.... Veel gelezen, geluierd, Netflix gekeken en blogjes gelezen en vanavond heerlijk gekookt voor ons drietjes: tagliatelle met Boursin, rucola en spekjes

Net nog even de allerlaatste aflevering van Arne Dahl gekeken en zometeen naadloos door naar Expeditie Robinson. En weet je wat het leuke is.... morgen heb ik nog zo'n dag!!